Archeologia

Z pradziejów Powiatu

Ślady osadnictwa na terenie powiatu dąbrowskiego, które zostały udokumentowane przez archeologów pochodzą ze środkowej epoki kamienia (mezolitu).
Z VI w. p.n.e. odkryto krzemienne narzędzia w Dąbrowicy, Mędrzechowie i Woli Szczucińskiej. Fragmenty naczyń glinianych reprezentujących tzw. Kulturę ceramiki wstęgowej z okolic Dąbrowy i Bolesławia pochodzą z młodszej epoki kamienia (ok. 5000 - 1800 p.n.e.).
Badania archeologiczne w Bolesławiu, Delastowicach, Gręboszowie, Mędrzechowie oraz w nie należącym do powiatu Żabnie potwierdzają, że w okresie 1 300 lat p.n.e. - 400 n.e. na całym niemal Powiślu była obecna wielka kultura łużycka, która rozwijała się w epokach brązu i żelaza i opanowała teren całej prawie Polski.
W II wieku n.e. dotarła na tereny Bolesławia i Gręboszowa kultura przeworska. Zaczynają się kontakty handlowe ludności kultury przeworskiej z Cesarstwem Rzymskim a ich potwierdzeniem są m.in. monety Dominicjana i Antoniusza Piusa odkryte w Gręboszowie. Można powiedzieć, iż począwszy od mezolitu po wczesne średniowiecze Powiśle Dąbrowskie było terenem ożywionej akcji osadniczej.
Ponad 20 stanowisk osadniczych znamy z okresu VI - VII wieku, wśród nich grodzisko w Demblinie, funkcjonujące prawdopodobnie aż do XI wieku. Do XIII wieku osadnictwo miało na Powiślu Dąbrowskim raczej ograniczony charakter. Zasięg akcji osadniczej wyznaczała granica Puszczy Sandomierskiej. Sytuacja uległa zmianie wskutek wzmożonego karczowania lasów, które przyniosło powstanie nowych terenów osadniczych, a w konsekwencji zasiedlenie Płaskowyżu Tarnowskiego, udokumentowane źródłami historycznym

przewiń do góry

wróć do poprzedniej strony

wersja do druku